Falan os antiguos que entros músicos máis importantes da nosa terra Navia-Eo, figuraba un home que se chamaba Eugenio García pero que todos conocían por Mediaourella del que afirman que pode que fose nacido, inda que nun é seguro, nel concello del Franco. Tamén dicen que muriu condo taba recen encetada a primeira guerra mundial. Os sous instrumentos eran el violín máis a gaita. El sou violín, según se esprica nel llibro ” Xa chegan os Quirotelvos” de Xosé Miguel Suarez Fernáncez (Fundación Municipal de Cultura, Educación i Universidá Popular del Concello de Xixón, 2006), consérvase en Ca el Obra na Veigadouria, concello de Boal.
Dicen que el alcuño de Mediaourella víalle de que al sou bisabolo coméralle un pedazo de ourella un cocho condo, sendo ben cativo, taba deitado nun berzo . El músico iba de festa en festa acompañado de fillos i netos que lle axudaban, sobretodo tocando el tambor. Deste xeito a un xenro sou acabaron chamándolle tamén Mediaourella. Non solo el alcuño perseguiu aos sous familiares e descendentes, tamén los perseguiu el empeño de fer música i un espíritu artístico que hoi ta presente na poeta de Xixón i bisneta del violinista-gaiteiro, Ana Vega.
Con todas hestorias naceu este ano un novo documental “Eu soi que fun” producido núa llingúa mui importante, el gallego asturiano. A directora i Productora Melania Fraga fáilo posible coa banda sonora composta por Alejandro Lafuente i Rebeca Velasco xuntando a estas hestorias esqueicidas, paisaxes recordados i pallabras escondidas en caricias feitas poesía.
Pallabras de entonces i poemas de Ana Vega que lluitan desesperadamente pola súa supervivencia.
Espacio de Quique Roxíos 